Historio di Venezuela
Homala okupeso en la nuna Venezuela probable komencis cirkume 15 000 yari ante nun. Inter l'indijena populi qui vivis ibe esis l'Akaué, Mariche ed altri. En 1498 dum lua triesma vojajo a Amerika, Cristoforo Colombo navigis alonge la nuna litoro di Venezuela. Ta expediciono deskovris insuli Cubagua e Margarita.
Hispania komencis koloniigar la regiono en 1522. En la duimo dil 16ma yarcento, cirkume 2.000 Hispani habitis Venezuela. Li komencis explotar oro en Yaracuy, unesme kun sklavi indijeni, e pose kun Afrikana sklavi. Dum la 18ma yarcento li komencis kultivar kakao kun la laboro dil Afrikana sklavi. En 1717, Venezuela divenis parto de la Vicerejio Nova-Granada. Ol divenis la Generala Kapitanio di Venezuela en 1777.
Ye la 19ma di aprilo 1810 pos l'invado di Hispania dal Franci, membri di cabildo (lokala kongreso di guvernerio) di Venezuela ne agnoskis generala-kapitano Vicente Emparan kom legitima guberniestro, ed establisis guvernala uniono, l'Amerikana kunfederuro Venezuela, qua juris fideleso a Fernando la 7ma, Hispana rejulo revokita dal Franci. Ta cabildo establisis simila unioni en altra loki di Venezuela, exemple en Barcelona. Pos kelka tempo, la grupo favorebla a la nedependo, konsistinta ek Francisco de Miranda, António José de Sucre e Simón Bolívar, ganis povo en la cabildo. Ye la 5ma di julio 1811 Francisco de Miranda proklamis nedependo ed establisis la Republiko Venezuela. Ante la nedependo, ye oktobro 1810, ja komencabis interna milito, nam provinci Maracaibo, Guayana e la distrikto Coro ne aceptir la cabildo di Caracas. Erste ye la 24ma di julio 1823, pos multa kombati kontre trupi loyala a Hispania, Hispana mar-armeo vinkesis en la batalio di lago Maracaibo. De 1820 til 1830 Venezuela esis parto de la Granda Kolumbia.
En 1908 eventis stato-stroko komandita da generalo Juan Vicente Gómez, ke guvernis lando tri foyi til 1935. Dum l'Unesma mondomilito deskovresis granda quanto di petrolo en la lando. Pos la Duesma mondomilito, la habitantaro di la lando modifikesis pro granda eniro di enmigranti de sudal Europa (nome de Hispania, Italia e Portugal) e de vicina e povra landi. En 1947 la lando aprobis konstituco qua grantis yuro por votar a mulieri.