Listo pri chefa ministri di Libia
Yen listo pri chefa ministri di Libia pos la nedependo en 1951, til nun. La situaciono politikala di la lando esabas tumultoza depos la krizo qua komencis dum Araba Printempo, en 2011. Pos la mortigo di Muammar al-Qaddafi komencis interna milito e pose exterlanda interveno militala. La krizo profundigesis pro la violento inter grupi qua duris til 2014, e rezultis en la duesma interna milito di Libia, qua duris til 2020.
La kontrolo di la lando nun esas dividita inter tale nomizita "guvernerio di nacionala stabileso", kun sideyo en Tobruk e suportita da la Domo di Reprezentanti qua elektesis en 2014; e la "guvernerio di nacionala uneso" kun sideyo en Tripoli; ed anke diversa grupi "jihadista" e tribui qui kontrolas kelka regioni di la lando.[1]
Libia pos la falio di Muammar al-Qaddafi redaktar
Pos la falio di Muammar al-Qaddafi, Libia oficale divenis parlamentala republiko. Ye la 7ma di julio 2012 eventis l'unesma elekti por la parlamento. Ye la 8ma di agosto sam yaro la nacionala konsilistaro pri transito transferis la povo a la Generala Nacionala Kongreso, qua mustis krear provizora guverno e redaktar nova konstituco.
Ye la 25ma di agosto 2012, eventis atako kontre moskeo en Tripoli. La violento inter la grupi qui antee federis kontre Qaddafi komencis kreskar, e la situaciono evolucionis til interna milito. En 2014 instalesis du rivala guverni en la lando: la guverno kun sideyo en Tripoli, lor komandita da Ali Zeidan, e la guverno kun sideyo en Tobruk, havanta Abdullah al-Thani kom chefministro.
| Chefministro | Partiso | Komenco | Fino | |
|---|---|---|---|---|
|
Mahmoud Jibril Exekutiva chefo di la Nacionala konsilistaro pri Transito, pose, provizora chefministro |
senpartisa | 5ma di marto 2011 | 23ma di marto 2011 |
| 23ma di marto 2011 | 23ma di oktobro 2011 | |||
|
Ali Tarhouni ad interim |
senpartisa | 23ma di oktobro 2011 | 24ma di novembro 2011 |
|
Abdel Rahim el-Kib provizora |
senpartisa | 24ma di novembro 2011 | 14ma di novembro 2012 |
|
Ali Zeidan | Nacionala Partiso pri Developo e Komforto | 14ma di novembro 2012 | 11ma di marto 2014 |
| Guverno instalata en Tobruk[2] | ||||
.jpg)
|
Abdullah al-Thani | senpartisa | 11ma di marto 2014 | 15ma di marto 2021 |
| Guverno instalita en Tripoli | ||||
| Omar al-Hasi | senpartisa | 6ma di septembro 2014 | 31ma di marto 2015[3] | |
| Khalifa Ghwell | senpartisa | 31ma di marto 2015 | 5ma di aprilo 2016 | |
| 14ma di oktobro 2016 | 16ma di marto 2017[4] | |||
_(cropped).jpg)
|
Fayez al-Sarraj | senpartisa | 5ma di aprilo 2016 | 15ma di marto 2021 |
.jpg)
|
Abdul Hamid Dbeibeh | senpartisa | 15ma di marto 2021 | 2021 |
Noti redaktar
- ↑ Pelham, Nicolas:Libya Against Itself Nomo di la publikigo: The New York Review of Books. Dato di publikigo: februaro 2015. Idiomo: Angla.
- ↑ Pos parlamentala elekti di junio 2014, kreesis du rivala guverni, en Tobruk ed en Tripoli: internacione, agnoskesas la guverno de Tobruk til la 5ma di aprilo 2016, kande Fayez al-Sarraj formacas nova guverno. Tamen, ol ne agnoskesas dal rivala guverno.
- ↑ Il Ye la 1ma di decembro 2016, Omar al-Hasi anuncas la kreo di Supra Konsilistaro di la Revoluciono, quon ilu prezidas.
- ↑ Il Ye la 14ma di oktobro 2016]] probesis stato-stroko, supresita da policisti qui protektis la konsilistaro prezidantala komandita da chefministro Fayez al-Sarraj. Al-Sarraj transferas la sideyo di lua guverno a Homs, ube ilu formacas nova guverno (videz: Libia, a Tripoli fallito un “golpe” dell’ex premier Ghwell. Una milizia occupa il Consiglio di Stato Publikigita da Repubblica.it. Dato di publikigo: 15ma di oktobro 2016. Idiomo: Italiana. )