Lingui di Italia

Italiana esas l'oficala linguo di Italia. Ol esas latinida linguo qua esas literaturala varianto dil Firenzeana dialekto di Toskana linguo.

Precipua linguistikala grupi di Italia, en meza yari di 20ma yarcento (Clemente Merlo, Lingue e dialetti d'Italia, Milano, 1937, p. 4):

  Toskana

  Centro-meza Italiana lingui

  Galo-Italiano

  Korsa , Galuresiana y Sasaresiana

  Sardiniana

  Ocitaniana

  Arpitaniana

  Kataluniana

  Reto-Latinida

En la nuna teritorio Italiana, anke parolesas Germana lingui, Slava lingui, la Greka e l'Albaniana.

L'oficala linguo dil Italiana Stato decendas historiale de la literaturala Toskana, qua komencis uzesar da importanta skriptisti, exemple Dante, Francesco Petrarca e Giovanni Bocaccio cirkume 1300, e duris evolucionar historiale til divenar la nuna Italiana. L'Italiana linguo parolesis da minoritati kande eventis politikala unigo di Italia en 1861, ma rapide expansis pro l'obligata eduko, e recente pro importanta kontributado de la televiziono, qua augmentis la quanteso di Italiani qua havas Italiana kom matrala linguo.

Segun recenta inquesto, 44% de l'Italiani parolas nur l'Italiana, 51% alternas ol kun la dialekti e 5% parolas nur dialekti o lingui diferanta del Italiana.