Pecunia non olet esas Latina expresuro signifikanta «pekunio ne odoras». Kelka-foye on uzas l’abreviuro non olet («[ol] ne odoras»). Segun la Romana historiisto Suetonius (Vesp. 23), imperiestro Vespasianus reprimandesis da lua filiulo Titus pro impostir la publika urineyi. Lore la patro flarigis dal filio moneto-peco aquirita per la imposto, por montrar ke pekunio ne havas odoro, t.e. ke la origino di pekunio ne importas.[1]

En certena landi (exemple, en Brazilia), la expresuro esas uzata dal fiskala administrerio por expresar la ideo ke, por ol, poke importas ka la impostebla revenui havis, o ne, permisata od etikala fonto.[2]

Konceptale, segun la principi pri *izonomio e *proporcionaleso, ne esas justa traktar ne-egale personi qui produktis richaji same valoranta e qui, konseque, trovesus en egala situacioni.[3]

Segun la Braziliana yuristo Ricardo Lobo Torres, «[...] se ula civitano exekutas nepermisata agi di ekonomiala naturo, lu mustas pagar la imposto koncernanta la obtenita profito, por ke lu ne traktezez ne-egale kompare a personi qui impostesas pri revenui veninta de honesta laboro o de permisata proprieto».[4]

Segun tala koncepti, lo importanta, por la fiskal administrerio, ne esas savar ka la revenui di certenu havas permisata od etikala origino, ma nur explorar ka la revenui qui justifikas lua patrimonio deklaresis o ne. Se li esas frukto de agado nepermisata o “ne-etikal”, ma lia imposti pagesis, la prima funciono dal fiskal administrerio ne esas kontestar ed explorar la origino, ecepte ke la judicial administrerio demandos lo. Altre, la fiskal administrerio uzurpus funciono qua prime apartenas al polico od al judicial administrerio (explorar altra delikti, mem se per la helpo da altra organi).

La Braziliana yuristo Eduardo Sabbag naracas ke, recente, en Italia, la fiskala polico amendo-punisis prostitucatino qua, dum exercar sua profesiono, cirkuligis grosa pekunio-quanti en sua banko-konto (un milion real, cirkume). La mencionita autoro adjuntas ke anke la Franca legaro previdas «la impostado dil revenui de prostituco» e ke, en Germania, «la ekonomial realeso mustas prevalorar super la judiciala formo, kaze di distordo od anomal od ecesiva uzo di olca»[5].

Segun la Braziliana legaro pri revenual impostado, omni qui recevas renti od irga-sorta revenui povos divenar pasiva subjekti di impostal relato, sen egardo al nomizo legal di lia revenui, tituli o yuri. La art. 26 di la Lego nº 4.506/64 establisas ke: «la revenui venanta de agi o negocii nepermisata, o perceptata kom lego-violaco, esas impostenda sen detrimento dil aplikenda punisi». En sua recenta manu-libro, Eduardo Sabbag mencionas plusa exempli: «I. Kolekto di ICMS (Imposto pri operaci relatanta la cirkulo di vari e la furniso di servi di komuniko e di transporto interstata ed intermunicipa), pro la cirkulo di vari, sen egardo al efektigeso dil pago asentita dal kompranto; II. Kolekto di ISS (Imposto pri irga-sorta servi), pro la furniso di servi di ter-plenigo, mem se la furnisanta firmo ne esas teknikale qualifikita por tala servo; III. Kolekto di IOF (imposto pri financal operaci) koncernanta bankala presto, mem se la demandanto lasis la pekunio-quanto en konto kuranta, sen fakte uzar ol por la skopo qua igis lu demandar la presto; IV. Kolekto di IPTU (Imposto pri la proprieto di urbal edifici ed agri), koncernanta la proprieto di domo, situita en urbala zono, en qua on explotas prostituco».[6].

Noti e referi

redaktar
  1. Gonçalo Neves: Sajeso dil populo. 2-ma edituro. Espinho: Editerio Sudo 2019. 18 p.; p. 15.
  2. Átila Da Rold Roesler: A cláusula "pecunia non olet" em Direito Tributário. 09/2009 (en la Portugalana linguo)
  3. Sérgio Baalbaki: Tributação Oriunda de Atos Ilícitos. 09/2006 (en la Portugalana linguo)
  4. Ricardo Torres: Tratado de direito constitucional, financeiro e tributário, Rio de Janeiro: Renovar 2055, p. 372
  5. Eduardo Sabbag: Manual de Direito Tributário, 1ª. ed., São Paulo: Saraiva, 2009, p. 98
  6. ibidem, p. 100