Melankolio

Melankolio prenas diferanta signifiki tra epoki. Tristeso austera e neprecisa, stando maladatra, morbala karakterizata da depreseso mentala, psikala o fiziologiala.

Mélancolie, pikto da Domenico Fetti.

Antiqueso

De la 4ma yarcento aK la funerala stelei atiki prizentas individui preninta pozi pro trauro. Melankolio kunligas su do ad proximo-perdajo. Penelope reprezentesas avan lua texilo, melankolieso.

Aristoteles demandas su per ke omna eceptajo-homi esas melankolioza: il esas per li evidentajo.

Humoro-trubli

Por Hippocrates, melankolio komprenebla kom trubo di nigra bilo. Spleno esus l'organo responsanta di ta trublo (lore ke la nuna medicino vidas ol kom l'organo di imuna defensi.

Apatio

Dum la Mezepoko, l'apatio esis demonala tento qua seduktis la monaki. La kustuma tradukto esas ociero : un ek la precipua peki. La religiisti, izolita en la lenta agivo di monakeyo, plunjita en silenco, povas dronesar en torporo nominita acedia.

Renesanco

Melankoli-anatomio

En 1621 Robert Burton editis la melankoli-anatomio. Il analizis la kozi, l'efekti e la sercho di remedii.

Splino

Søren Kierkegaard

Multa en la mortala maladeso ma anke en timo e tremo Kierkegaard exposas ke homaro esas kompozita en tri parti : la finita, l'infinita e la relato inter amba. La finita (la senci, la korpo, la konoco) e l'infinita (paradoxo e kapaca de kredar) existas sempre en tenso-stando. Ta lasta, konscio di lua existo, esas l'individu-esenco kontraste kande il esas nesensebla o petulema.

Psikiatrio

Precipua artiklo: neurastenio

Nauseo

Jean-Paul Sartre editis la Nauseo en 1938. Il deskriptis Antoine Roquentin, prenita kon profunda repugneso pri lua cirkumajo, per lua agivesi e quale ilu refujis su en l'imaginala.

Videz anke

• Perturbo bipolara
• Julia Kristeva