Historio di Bahrain
Bahrain esis habiteyo por la civilizuro Dilmun, ed esis importanta komercala centro dum Bronz-epoko, inter Mezopotamia e la valo dil fluvio Indus.[1] Pose, la regiono konquestesis dal Asiriani, e sequante dal Babiloniani.[2]
De la 6ma til la 3ma yarcento aK la regiono apartenis al imperio Persa, od imperio Akaemenid. Dum "klasika epoko", Greki nominis la regiono Tylos, qua lor esis centro por komerco di perli. Nearkos, generalo de Alexandros la Magna, deskriptis l'insulo kom "havanta multa plantacerii di kotono, de qua produktesis stofi nomizita sindones.
Dum la 3ma yarcento, la regiono konquestesis dal duesma imperio Persa, od imperio Sasanid. Dum la 5ma yarcento, l'insuli divenis centro por Nestoriana Kristani, e la vilajo Samaheej divenis centro di episkopeyo.
Islamo enduktesis en Bahrain dum l'epoko di Muhammad, e la lokala suvereno, Munzir ibn Sawa Al Tamimi, konvertis su en 628. En 899, Mohamedana sekto Qarmatiani establisis su en la insuli e probis krear utopiala socio. Li spoliis Mekka e Mdina en 930, ma vinkesis dal Araba dinastio Uyunid-i en 976.
En 1521, Portugalani siejis ed okupis Bahrain. Lia okupo duris dum 80 yari, e li ekpulsesis del insuli en 1602 dal trupi komandita da Abbas la 1ma di Persia.
.png)
En 1783 l'Araba familio al-Khalifa kaptis povo en l'arkipelago. Ahmed Al-Fateh divenis l'unesma sheiko de la dinastio al-Khalifa. En 1861 la regiono divenis Britaniana protektorato[3].
Petrolo deskovresis en l'arkipelago en 1932, e sequante Bahrain rapide developis. Pos la Duesma mondomilito sentimenti kontre Britaniani kreskis, e sedicii komencis en l'arkipelago, note kontre la judi. En 1947 la maxim multa judi fugis vers Mumbai e pose establisis en Palestina od en Unionita Rejio.
En 1970, Iran reklamacis la posedajo di Bahrain ed altra insuli en Persiana gulfo, ma pos pakto kun Unionita Rejio, ol abandonis lua reklamaco pri l'arkipelago. Pos plebicito, ye la 15ma di agosto 1971 Bahrain nedependanteskis del Unionita Rejio. En 1973 ol adoptis lua unesma konstituco.
L'augmento di preci di petrolo dum la yari 1970a stimulis ekonomiala kresko di la lando. Pos l'interna milito di Libano, Bahrain anke divenis importanta financala centro en Mez-Oriento.
En 2011, inspirita dal Araba Printempo, Shi'a Mohamedani (la majoritato de la habitantaro) komencis protesti en Bahrain kontre la guvernerio komandita da la minoritato di Sunni Mohamedani. Komence la guvernerio permisis protesti, ma pos 1 monato ol pregis helpo de Saudi-Arabia e decidis atakar la protesteri. Ye la 9ma di marto 2012, plu kam 100 mil personi marchis, en protesto quan l'opozantaro nominis "la maxim granda marcho de nia historio". Existas informi pri mili di enkarcerigi, pri multa mortigi e pri l'uzo di tormento kontre la protesteri. Plu kam 120 personi mortis de la komenco di la protesti.
Referi
redaktar- ↑ Qal'at al-Bahrain - Ancient Harbour and Capital of Dilmun - Publikigita da UNESCO. URL vidita ye 5ma di oktobro 2012.
- ↑ Larsen, Curtis E.:Life and Land Use on the Bahrain Islands: The Geoarchaeology of an Ancient Society Publikigita da University of Chicago Press. Dato di publikigo: 1984. Pagino/pagini: 52–55.
- ↑ Almanaque Abril 2010 - p.402, Editora Abril, Brasil (en Portugalana)