Poldernederlands esas la termino konceptita da la sociolinguisto Jan Stroop por indikar la fenomeno, ke la AN-diftongi ei /ɛi/, ui /œy/ ed ou /ɔu/ pronuncesas per plu apertita boko (plu basa mandibulo-loko) e tale tendencas vers aai /æi/ od /ai/, ou /ʌy/ ed aau /ɑu/ od /au/.

Tale sonas Blijf bij mij (restez che me) kantita da Ruth Jacott e da Paul de Leeuw, kom "Blaaif baai maai", e kantas Marco Borsato en la kansono Rood ne nur "blaauw" ma anke "jaau" ('jou') e "haau" ('hou').

Segun Stroop la fenonemo eventas preske omnaloke en Nederlando ed aparte edukita yunini montras ica konduto. Koncernas, segun lu, nekoncianta deziro departar de la civilizita pronunco-normo. Stroop havas la forta impreso ke la pronuncochanjo eventas aparte che 'yuna mulieri qui sucesas en la kreiva ed artala sektoro'. Il egardas lo kom rezulto di emancipo di mulieri, pro quo mulieri ne plus obligesas parolar la pronuncovarianti kun maxim alta sociala rango.

Stroop predicas ke Poldernederlands divenos la nova normala nederlandana. Kom argumento il asertas ke la maxim multa infanti dum la procedo di linguoaquiro adoptas precipue la pronunco di sua matro. Se matri parolas diferante, to influas la pronunco dil sequanta generaciono. Importanta roli en ica procedo pleas anke infantosorgeyi, qui grandaparte duktesas da mulieri; e primara skoli ube la proporciono de muliera docisti esas sempre alta.

Kritikanti dil koncepto Poldernederlands remarkigas ke la fenomeno di basigita diftongi ne esas tote nova. Basesko di diftongi en Holandana dialekti eventas ja depos la 16ma yarcento, ed en la nederlandana ed en altra west-Germanala lingui. Stroop komparas la diftongi en vorti quala germana Wein /vain/ ed angla wine /waɪn/, qui hodie anke plu base pronuncesas kam dum antea yarcenti. Il remarkigas la artikulala komforto di basa diftongo aai kompare ei.