Emoco

En psikologio esas centrala problemo, quale on definas emoco. Granda parto de teoriisti e serchisti che psikologio aprobas sequanta defino:
Emoco esas komplexa proceso, a qua apartenas neurofiziologiala, neuromuskulara e fenomenologiala aspekto.

En neurofiziologiala nivelo on definas emoco kom elektro-kemiala aktiveso di nevrala sistemo.
En neuromuskulara nivelo emoco signifikas aktivesko di la faciala muskuli, altre dicante mieni di fizionomo, ma anke pozi di la korpo, gesturi ed altreski en la voco.
En fenomenologiala nivelo emoco esas subjektiva experienco, altre dicante on “sentas” joyo od odio. En ca nivelo emoco esas experienco motiviganta od experienco havanta mediata signifiko a homo.

Kande on experiencas reala emoco, omna niveli aktiveskas. Do reala emoco esas tre totala e blokala reakto. Ofte emoco esas anke trans omna kontrolo psikala. Quankam on esforcas regular e celar emoci, li “likas” per ula moyeno ek ni.

Emoco esas psikologiala experienco

subjektala ed interna,
di individuo o grupo,
objektala biologiala reaktioni (adrenalino)
eventinta en respondo a certena situi
opozeso o ne kun koncianta deziro.

Ulo traduktas su generale lore per respondo qua povas esar

afektala
- aceptago
- amo - amoro
- astoneso
- chagreno
- decepto
- enoyo
- envidio
- espero
- kulpozeso
- iraco
- jaluzeso
- joyo
- odio
- pavoro
- remorso
- repugneso
- sufro
fiziologiala (chanji en interna korpala funcionado, altri kompreneble qua to facinta parto di kozi dil emoco,
konocala (situ-interpreto - videz cerebro-lavado)
konduktala.