Avayar

Avayar esis l’olda poetino di la Tamil-literaturo. El kompozis multa simpla, ma efektigiva poemi e ganis granda famo. Ma el esis tre superba, til ke incidento chanjis sua konduto.

Unfoye el marchis de un vilajo ad altra vilajo. Esis dimeze ed el volis repozar dum kelka tempo. El trovis granda arboro e sideskis sub ol. Esis frukt-arboro kun matura frukti di ‘naval pazham’ (Syzygium jambolanum).

Catempe puerulo preter-pasis la voyo. El vokis lu e demandis de lu koliar kelka frukti e donar oli ad elu. La puerulo questionis, kad elu dezirus varmega o kolda frukti. Elu ridis e questionis la puerulo, quamaniere frukto povus esar varmega. Ma la puerulo insistis sur to, e do el demandis de la puerulo donar ad el varmega frukti. La puerulo klimis adsur l’arboro e sukusis ula brancho.

Multa frukti falis a la sulo e la siorino kolektis oli. Li kovresis per polvo ed el suflis kelka aero ek sua boko por forigar la polvo. La puerulo ridegis e klamis del arboro: “Avino, vu videz la frukti esis varmega. Pro to vu suflis aero!!!”

La poetino astonigis pro la vorto-ludo di la puerulo e sentis su humiligita.

Ica pagino uzas kontenajo de la revuo Ido-Saluto! numero 3/2010, publikigita sub la Creative Commons Licence 2.0.