Hans Cornioley

Hans Cornioley
Profesiono:	docisto
Lando:	Suisia
Naskodato:	1895
Nasko-loko:	Suisia
Mortodato:	1976

Hans Cornioley (n. ye la 30ma di novembro 1895 til la 30ma di novembro 1976) esis Suisa docisto ed Idisto.

Cornioley esis docisto che Suisa skolo en Luino, Italia, de 1917-1922, e Bern, de 1922 til 1948. Ilu studiis muziko, filologio e pedagogio en Bernana universitato, e de 1948 til 1958 esis sekretario dil urbal skolo-direkterio en Bern (pensionario ye 1959). Pro sua verki pri literatural kritiko il recevis en 1962 la literatural premio di urbo Bern e la Suisa yunarala libro-premio. Cornioley prezidis plura Bernana e Suisa societi ed esis konocata kom autoro di divers artikli, studiuri, expertizuri e kritiki filologial, literatural, muzikal, pedagogial e psikologial. Lua voco esis audebla che "Radio Bern" (Beromünster). Il esis adepto dil moderata minuskuligo dil Germana ortografio e membro dil direkterio (1962-1967) di "Bund für vereinfachte Rechtschreibung".

Il tradukis anke de Italiana linguo, docis Bernana dialekto e lingui Finlandana, Franca, Germana, Italiana, Rusa e Romancha. Pri olca il kompozis mem vorto-libro.

Pro pacifista konsideri e lingual intereso Cornioley familiareskis kun la neutra universala linguo en 1915. Pro repulsar la supersigni e l'akuzativo di Esperanto, il serchis kontakto kun l'Idisti, a qui il restis dumvive loyala. Dum sua sejorno en Italia (1917-1922) Cornioley asistis la fondo di Italiana Ido-Societo, e pos retrovenir a Suisia l'Ido-docero ed Ido-'konsulo' exekutis plura funcioni: prezidanto di la Bernana Ido-grupo, prezidanto (c. 1929-1934) e sekretario-kasero (1946-1950) di SULI [Suisa Uniono di la Linguo Internaciona], sekretario dil Ido-akademio e linguala sekretario di ULI. Inter 1937 til c. 1957/1959 il esis prezidanto di ULI. En 1939 il organizis la Ido-kongreso en St.Gallen. Danke lua esforci e la kunlaboro da altra importanta Suisa Idisto, Jacob Kreis, la precipua Ido-periodalo "Progreso" povis aparar dum duesma mond-milito. Ad ica revuo Cornioley kontributis lektinda texti (ex. '30 yari Ido 1907-1937', n-ri 120 e 121/1938) redaktis "Linguala suplemento" (1930-1950ma yari) e publikigis enciklopedieto pri la historio dil projet-lingui ('Mikra Enciklopedieto Mondolinguala', en: "Progreso" 120/1938 -3/1948).

Sorgante bona relati kun diversa institucuri, ye 1946 il konvinkis la guidanto di Suisa Nacional Biblioteko en Bern instalar 'mondlingual arkivo' e komencis krear arkivo pri li. Dum Ido-renkontro en 1961, ye la 5ma di agosto en Zürich, il facis diskurso sub la titulo 'Pri Suisia'. Pro sua okulala maladeso, la projetita 7-lingua "Ido-vortaro" restis nekompleta (1ma tomo, Bern, Genève 1965; 2ma tomo samloke 1966; 3ma tomo samloke 1967).

L'atitudo di Cornioley koncerne altra projet-lingui, nome kontre Esperanto, esis severa, mem rigida. Ilu ne hezitis publike montrar sua desprizo pri Esperanto: exemple en "Berner Schulblatt" di 1928 il polemikis kontre l'akuzativo di Esperanto. Lua abomino di Esperanto atingis tante alta grado ke en 1959 il mem postulis ke on privacez Ido de Irga Esperantal influo."