Hans Cornioley: Diferi inter la revizi

Pro pacifista konsideri e lingual intereso Cornioley familiareskis kun la neutra universala linguo en 1915. Pro repulsar la supersigni e l'akuzativo di [[Esperanto]], il serchis kontakto kun l'Idisti, a qui il restis dumvive loyala. Dum sua sejorno en Italia (1917-1922) Cornioley asistis la fondo di Italiana Ido-Societo, e pos retrovenir a Suisia l' Ido-docero ed Ido-'konsulo' exekutis plura funcioni: prezidanto di la Bernana Ido-grupo, prezidanto (c. 1929-1934) e sekretario-kasero (1946-1950) di SULI [Suisa Uniono di la Linguo Internaciona], sekretario dil Ido-akademio e linguala sekretario di ULI. Inter 1937 til c. 1957/1959 il esis prezidanto di ULI. En 1939 il organizis la Ido-kongreso en St.Gallen. Danke lua esforci e la kunlaboro da altra importanta Suisa Idisto, Jacob Kreis, la precipua Ido-periodalo "Progreso" povis aparar dum duesma mond-milito. Ad ica revuo Cornioley kontributis lektinda texti (ex. '30 yari Ido 1907-1937', n-ri 120 e 121/1938) redaktis "Linguala suplemento" (1930-1950ma yari) e publikigis enciklopedieto pri la historio dil projet-lingui ('Mikra Enciklopedieto Mondolinguala', en: "Progreso" 120/1938 -3/1948).