Louis Couturat: Diferi inter la revizi
Kontenajo efacita Kontenajo adjuntita
mNula rezumo di redakto |
|||
Lineo 25:
Il pasis ye [[1891]] quaresma yaro en la skolo e recevis la premio Garnier atribuita dal profesori di filozofio e dal direktero.
Nun il darfos acesar en tota sekureso la filozofio di la cienci. Il ne plus esas stranjero che la ciencistaro. Il darfas penetrar kun fiereso e fido en la studii quin il amas. La studiado dil matematiko sucedas por ilu la lektado atencoza di [[Lucretius]] e di [[Platon]]. Il studias Platon dialogope, facante por sua Latina tezo studio vere ciencala di la miti di Platon. Samtempe, il publikigas artiklo importanta pri la ''Plastika beleso''. Il justifikas en olu l’estetiko dil Greka skultisti.
Lineo 37:
Samtempe il redaktis por ''Revue de métaphysique'' nova serio de artikli: ''La [[spaco]] e la [[tempo]]'' e ''Kritika esayo pri la hipotezo di l' [[atomo|atomi]]''. Ma l’eminenta chefo qua direktis lore la Franca instruktado supera e fondabis olua regional universitati tro prizis en Couturat, dicas Sro Benaerts, la potenteso e l’originaleso di la spirito, por abandonar la penso vidor nia kamarado riprenar sua rolo di profesoro. Ica ne povis rezistar deziro di Sro Liard, e 27 di oktobro, il recevis nomino a l’universitato di [[Caen]] ube il pasis du yari. Ilua kurso di [[1897]]-98 konsakresis al filozofio di la cienci matematikala, a la relati inter la diversa cienci matematikala ed inter la fundamental idei pri nombro, ordino e grandeso. En [[1898]]-99, il studiis la diversa sistemi di logiko algoritmala, e la relati inter [[matematiko]] e [[logiko]]. La idei direktanta di ta du kursi, tante originala per lia marveloza klareso, ritrovesas en plura artikli di ''Revue de métaphysique'', publikigita cirkum la sama epoko.
Nova konjedo, dum oktobro [[1899]], posibligis ad ilu rivenar en Paris e komencar ibe nova serio de serchi. Dum l’antea studii il esabis duktata okupar su pri [[Gottfried Wilhelm Leibniz|Leibniz]]. Pos kolacionir la texti koncernanta la logikal koncepti dil autoro di ''Monadologio'', qui esis dispersita en diversa edituri fragmenta, il duktesis a la konvinkeso, ke la metafiziko di Leibniz jacas nur sur la principi di ilua logiko e dependas de olu komplete. Ma il volis la konfirmo di ta trovo per serchi en la needitita kompozuri da Leibniz, qui konservesas en la rejal biblioteko di [[Hannover]]. La serchi di Sro Couturat en ta biblioteko, dum [[1900]] e [[1901]], esis partikulare fruktoza e posibligis ad ilu produktar du libri maxim valoroza. Unesme granda verko, ''La logique de Leibniz'' qua, segun l’opiniono di filozofiisto eminenta, “posedas nekomparebla precizeso ed anke nekomparebla richeso dokumentala” (1901), e pose tomo de ''Inédits leibniziens'' 682-pagina, qua kontenas plu kam
En serio de artikli di la ''Revue de métaphysique'' (1904) il konocigis da la Franca publiko la ''Principes des mathématiques'' da Sro [[Bertrand Russel|Bertrand Russel]], verko publikigita en [[Cambridge]]. Il pluampligis li e pose publikigis li en tomo (1905). Quale il ipsa dicas en la introdukto, komence lua libro esis nur recenso dil verko da Sro Russel, ma pokope il enduktabis en sua expozo la maxim multa laboruri dil samtempani pri la sama questioni. Ca modesta defino dil objekto di la libro suficis por divinigar olua intereso da ti omna qui konocis l’eruditeso e la profundeso dil penso di Sro Couturat. Per ilu, la verko da Sro Russel divenis rapide familiara inter la filozofa ''matematikisti''.
| |||