Francia di Vichy: Diferi inter la revizi

Kontenajo efacita Kontenajo adjuntita
mNula rezumo di redakto
mNula rezumo di redakto
Lineo 25:
}}
 
'''Vichy Francia''', '''Rejimo di Vichy''', '''Guverno di Vichy''' o simple '''Vichy''' esis la nomo kreita por identifikar la guverno establisita en l'urbo di [[Vichy]] da marshalo [[Philippe Pétain]], qua kunlaboris kun [[Nacistanacionalsocialista Germania]] pos l'invado di [[Paris]] e la signato di un armistico kun Germani en [[22 di junio]] [[1940]].
 
Pétain establisis lia guverno en [[Vichy]], urbo en la centro di [[Francia]]. [[Paris]] kontinuis esar l'oficala chef-urbo di lando, e Pétain intencis riestablisar l'administrerio en ta urbo kande esus posibla. Malgre il nomizis "libera zono" (''zone libre'') la regiono ke il administris (centro e sudo di Francia, ecepte la westala [[litoro]] til la frontiero kun [[Hispania]]) il adopis autoritatema rejimo e kunlaboris kun rasala politiki de nacistinacionalsocialisti.
 
Pos fino di [[duesma mondo-milito]] granda parto di la chefi di Vichy Francia esis enkarcerigita, judiciita ed exekutita por trahizo. Pétain anke recevis [[morto-puniso]] verdikto, pose modifikita por dumviva enkarcerigo.
 
== Origino dil rejimo ==
Ye [[10 di mayo]] [[1940]] [[Nacistanacionalsocialista Germania]] komencis [[Batalio di Francia|frontal atako kontre Francia]]. Sen preparo por rezistar kontre la intens atako kun tanki ed [[aviono|avioni]] en un regiono ube ne existis la [[Maginot-lineo]], en poka dii divenis klara ke militarala fiasko di Francia esis proxima<ref>Robert A. Doughty, ''The Breaking Point: Sedan and the Fall of France, 1940'' (1990)</ref>. Membri di Franca guverno e de l'armeo debatis quale facar: chefministro [[Paul Reynaud]] e kelka militestri defendis l'ideo di transferar la chef-urbo di Francia provizore por la nordo di [[Afrika]] e kontinuar la milito kun Franca [[mar-armeo]] e kun la rekursi de Franca kolonii, dum ke marshalo [[Philippe Pétain]], anciena heroo di Francia dum [[unesma mondo-milito]] e lore vice-chefministro defendis urjanta fino di militado<ref>Julian Jackson (2004). ''The Fall of France: The Nazi Invasion of 1940''. Oxford U.P.. pp. 101–42</ref>. En un monato, Germana trupi sucesoze atingis [[Paris]], okupita ye [[10 di junio]].
 
Ye [[16 di junio]] [[Paul Reynaud]] renoncis, e lore prezidanto [[Albert Lebrun]] indikis Pétain kom [[chefministro]]. Pétain blamis la guverni di la Triesma Republiko por la vinkeso di Francia. Ye [[22 di junio]] Pétain signatis armistico kun Germani en la sama charioto di [[treno]] en ke l'armistico inter vinkanta Francia e vinkita [[Germanian imperio]] esis signatita en [[1918]], pos l'[[unesma mondo-milito]]. Ante, ye [[10 di junio]] altra armistico esis signatita kun [[Italia]].
Lineo 42:
== La vivo dum la rejimo e la kunlaboro kun Germania ==
[[Arkivo:Bundesarchiv Bild 183-H25217, Henry Philippe Petain und Adolf Hitler.jpg|thumb|left|160px|Pétain manuprezas Hitler.]]
Pétain kunlaboris kun nacistinacionalsocialisti por mantenar la [[paco]] e preventar l'invado di sudo di Francia. Malgre il nomizis "libera zono" (''zone libre'') la regiono ke il administris (centro e sudo di Francia, ecepte la westala [[litoro]] til la frontiero kun [[Hispania]]) il adopis autoritatema rejimo e kunlaboris kun rasala politiki de nacistinacionalsocialisti. Kom exemplo, 76,000 [[judo|judi]] esis deportita e mortis en [[koncentreso-kampeyo|koncentreso-kampeyi]]<ref>Robert O. Paxton, ''Vichy France, Old Guard and New Order'', New York, 1972</ref>. De julio til agosto [[1940]] cirkum 15,000 personi, specale judi, perdis Franca civitaneso<ref>François Masure, ''"État et identité nationale. Un rapport ambigu à propos des naturalisés"'', en ''Journal des anthropologues'', hors-série 2007, pp. 39–49 (videz p. 48)</ref>.
 
Ye [[30 di oktobro]] [[1940]] Pétain deklaris per radio: "Me eniras hodie en la voyo di la kunlaboreso..."<ref>En Franciana Pétain: ''"J'entre aujourd'hui dans la voie de la collaboration...."''</ref>, ed ye [[22 di junio]] [[1942]] Pierre Laval deklaris ke il deziris "la triumfo di Germania". La kompozuro di la guverno di Vichy esis mixurita: Pétain ed altra esis reaktema, qui blamis la Triesma Republiko, specale la [[socialismo|socialist]] kom [[Léon Blum]], por la fiasko en la milito. Altra, kom Joseph Darnand, esis [[antisemido|antisemidi]]. Kelka Franciani anke aceptis la kunlaboreso, e kom exemplo divenis membri di [[Schutzstaffel|SS]] o kombatis kontre [[Soviet-Uniono|Sovietani]] en la ''Légion des Volontaires''.
Lineo 59:
Multa Franciani ne aceptis German invado e la kunlaboreso da Pétain. Generalo [[Charles de Gaulle]], exiliita en [[London]], kunvokis Francani a rezistar kontre Germani (''la Résistance''), qua agis en Franca teritorio okupita da Germani ed anke en Vichy Francia. En rurala zoni, li divenis konocita kom ''maquis''. La rezisto-grupi uzis militeto-ataki kontre Germana trupi, e sabotis sistemi di telekomuniko, energio e transporto por desfaciligar la movado e riorganizo di Germana trupi e di l'administro di Vichy Francia. Li anke informis Westala Federiti (specale l'[[Unionita Rejio]] ed [[Usa]]) pri la defendo-sistemi kreita da Germaniani en Franca litoro. Pos la desembarki en Dunkerque ed en [[Provenco]] la forci di Libera Francia esis plu formale organizita. On kalkulas ke cirkum 100,000 personi partoprenis en ol.
 
En l'[[Unionita Rejio]] mili di Franca soldati qua eskapis tra [[Dunkerque]] formis la Forci di Libera Francia. Li facis multa ataki kontre forci de Vichy Francia en la kolonii di Nord-Afrika ed en [[Siria]]. Pos Dunkerque e Provenco, li facis ataki kontre trupi de [[Nacistanacionalsocialista Germania]] en Franca teritorio ed en altra landi.
 
== Invado da nacistinacionalsocialisti ==
Pos desembarki di trupi de Westala Federiti en nordo di [[Afrika]] ye [[8 di novembro]] [[1942]] kun l'enkarcerigo di generalo [[Alphonse Juin]] e di l'admirado [[François Darlan]], Hitler desquietesis pri un atako kontre la sudo di Francia. Pos konversi kun Pierre Laval, Hitler imperis l'okupeso di [[Korsika]] til [[11 di novembro]] e di Vichy Francia til la sequanta dio. Dum la nokto di [[10 di novembro]] [[Italia]]na trupi okupis [[Azur-rivo]], ed ye 11 di novembro Germana trupi atingis [[Mediteraneo]]. Vichy armeo atemptis defendar la portuo di [[Toulon]], ma kande recevis ordeni por dispersar, kapitulacis. Malgre to, oficiri de Franca mar-armeo havis suficanta tempo por destruktar 38 surfaca navi e 20 [[submarala navo|submarala navi]] ante ke nacistinacionalsocialisti povis uzar ol. Dum ke German oficiri esis deceptita kun la perdajo di navi, Hitler konsideris l'elimino di Franca mar-armeo un suceso<ref>Deist, Wilhelm; Klaus A. Maier et al. (1990). ''Germany and the Second World War''. Oxford University Press. p. 827</ref>.
 
Samatempe ke okuris German invado di Vichy Francia da nacistinacionalsocialisti, Usana generalo [[Dwight D. Eisenhower]] imperis la libereso di generalo [[François Darlan]], qua signatis paco-pakto kun Westala Federiti. Generalo [[Henri Giraud]], ke eskapis de Germana karcero proxim [[Dresden]], arivis en nordo di Afrika ed aceptis subordino a [[François Darlan]], lore komandinto di Franca trupi en Afrika ja unionita a Westala Federiti kontre la trupi dil [[Axo Roma-Berlin-Tokio|Axo]]. Pos la morto di Darlan, Henri Giraud divenis lia sucedinto en Afrika.
 
NacistNacionalsocialist okupeso en tota Francia afektis precipue le judi: de cirkum 350,000 judi en [[1940]], 76,000 esis deportita e mortigita en [[koncentreso-kampeyo|koncentreso-kampeyi]], segun l'historiisto Robert Paxton<ref>''Le rôle du gouvernement de Vichy dans la déportation des juifs'', noti skribita dum konfero da Robert Paxton en Lyon, ye 4 di novembro 2000 </ref>. Pierre Laval imperis la deporto di [[puero|pueri]], kontr explicita German ordeni. De [[22 di januaro|22]] til [[24 di januaro]] [[1943]] proxim [[Marseille]] Vichy polico komandita da René Bousquet organizis inkurso por identifikar ed arestar judi e "teroristi". Cirkum 2,000 personi esis arestita e finale sendita a koncentreso-kampeyi. La regiono vicina a l'olda portuo di Marseille, konsiderita "ideala por velizar teroristi" esis komplete destruktita.
 
== Fino dil rejimo ==
Ye [[6 di junio]] [[1944]] Westala Federiti komencis desembarkar en [[Normandia]], [[Francia]] kun skopo di liberigar [[Paris]]. Ye [[15 di agosto]] sam yaro li komencis ataki en [[Provenco]], sudo di Francia ("Operaco Dragono"). Ye [[25 di agosto]] Paris esis liberigita, ed ye [[7 di septembro]] sam yaro Germani transportis Pétain e la membri di lua rejimo vers [[Sigmaringen]], urbo en sudo di Germania, ube esis establisita un "guverno-en-exilo" qua lastis til aprilo [[1945]].
 
La provizora guverno di Libera Francia, establisita pos l'ekpulsado di Germani quick riestablisis legala sistemi en omna parto di Francia. La majoritato di l'agi e legi establisita da Vichy rejimo esis konsiderita nelegala e [[konstituco|ne-konstitucala]], specale la legi kontre judi, kontre "sekret organizuri" kom la [[framasonaro]], e tota l'agi ke kreis specala tribunali.<ref>Jean-Pierre Maury [http://mjp.univ-perp.fr/france/co1944-1.htm "Ordonnance du 9 août 1944 relative au rétablissement de la légalité républicaine sur le territoire continental".] Mjp.univ-perp.fr</ref> Organizuri kreita por kunlaborar kun nacistinacionalsocialisti anke esis extingita.
 
[[Arkivo:Bundesarchiv Bild 146-1971-041-10, Paris, der Kollaboration beschuldigte Französinnen.jpg|thumb|200px|Paris, [[1944]]: mulieri akuzita di kunlaborar kun nacistinacionalsocialisti recevis publika humiligo en la stradi.]]
Pos libereso, Francia vivis periodo di populala venjo kontre kunlaboranti di nacistinacionalsocialisti e di Vichy rejimo. Multa ex-kunlaboranti esis exekutita e [[muliero|mulieri]] suspektita di havar aferi kun nacistinacionalsocialisti havis lia hari komplete razita e pos esis obligita a pedirar en stradi, ube esis reprochita. Kande tribunali esis riestablisita e la guverno komencis judiciar kunlaboranti por trahizo, populala revolto kontre kunlaboranti esis kontrolita. De Gaulle kalkulis ke cirkum 10,000 kunlaboranti esis exekutita da populo.
 
Marshalo Pétain retroiris a Francia ye [[24 di aprilo]] [[1945]], dio di lia aniversario. Il esis judiciita e kondamnita a [[morto-puniso]], ma [[Charles De Gaulle]] reduktis lia verdikto vers dumviva enkarcerigo. Joseph Darnand, ex-chefo di la milico favorebla a Vichy rejimo e l'ex-chefministro [[Pierre Laval]] esis judiciita e recevis morto-puniso ye [[10 di oktobro|10]] e [[15 di oktobro]] [[1945]], respektive. Sume, de [[1944]] til [[1951]] Franca tribunali kondemnis 6,735 kunlaboranti a morto-puniso, di qui 791 esis exekutita, inkluze Laval e jurnalisto [[Robert Brasillach]], exekutita ye [[6 di februaro]] [[1945]]. Royalisto [[Charles Maurras]], chefo di ''Action Française'' ed intelektualo di Vichy rejimo recevis dumviva enkarcerigo. Multa altra kunlaboranti recevis amnestio.